Blog

Jesteś największym cudem świata

Podczas drogi rozwoju osobistego i duchowego jakże istotnym, niekiedy zapominanym elementem jest nasza wiara, system wartości i zakorzenione przekazy. Zapamiętałam, z lekcji religii, że „Bóg dał człowiekowi rozum i wolną wolę” i to zdanie, stało się moim drogowskazem w poszukiwaniu własnej drogi.

Jeśli lubisz poszukiwania, polecam Ci nieco odmienne, czasem kontrowersyjne ale jakże ciekawe podejścia do Boga, wiary i życia, ukazane w książkach:

1. William P. Young, Chata – pozycja, przez jednych uznana za herezje, przez innych polecana.
2. Og Mandino, Największy cud świata – książka, do której każdy ma własny punkt widzenia, ma tyle samo pozytywnych, co niepochlebnych opinii. Poniżej fragmenty listu, z tej książki.

LIST: Do Ciebie od Pana Boga

Przyjmij moje rady. Słyszę Twój płacz.(…) Bądź spokojny. Ucisz się. Przychodzę ukoić Twój smutek, albowiem znam jego przyczynę i wiem, jak go uleczyć. Płaczesz nad dziecięcymi marzeniami, które uleciały z biegiem lat. Płaczesz nad utraconą godnością, którą zabiły Twoje porażki. Płaczesz nad niewykorzystanymi zdolnościami, które przehandlowałeś za bezpieczną egzystencję. (…) Płaczesz nad zmarnowanym talentem, któremu się sprzeniewierzyłeś.

(…) Poczuj moją rękę na swojej głowie. Posłuchaj mojej mądrości. Pozwól, że znowu podzielę się z Tobą tajemnicą, którą powierzyłem Ci w momencie narodzin i o której zapomniałeś.

Jesteś moim największym cudem. Jesteś największym cudem świata. To były pierwsze usłyszane przez Ciebie słowa. Potem zapłakałeś. Nie uwierzyłeś mi…(…) Powiedziano Ci, że jesteś bogiem w przebraniu, (…) że jesteś dziełem niezwykłym, obdarzonym szlachectwem rozumu, nieograniczonymi zdolnościami, cudownie wyrażającym się przez ciało i ruch, (…) Wyjawiono Ci nawet tajemnicę, że możesz poruszać góry, dokonywać niemożliwego. Nie uwierzyłeś nikomu. Spaliłeś mapę wskazującą kierunek do szczęścia, zrezygnowałeś z prawa do spokoju ducha, zdmuchnąłeś świece ustawione wzdłuż przeznaczonej Ci drogi do chwały; szedłeś, potykając się, przerażony i zagubiony w mrokach bezradności i żalu nad sobą, aż wpadłeś w piekło, które sam stworzyłeś.

Potem płakałeś, biłeś się w piersi i przeklinałeś los, jaki Cię spotkał. Nie chciałeś uznać skutków własnych małostkowych myśli i lenistwa w działaniu; szukałeś kozła ofiarnego, (…) Obwiniłeś mnie! Krzyczałeś, że Twoje ułomności (…) porażki – były wolą Boga! Myliłeś się!

Sporządźmy wykaz. (…) odczytajmy listę Twoich ułomności.

• Czy jesteś ślepy? Czy nie widzisz, że słońce wschodzi i zachodzi? Nie. Widzisz. Umieściłem 100 milionów receptorów w Twoich oczach, abyś mógł radować się pięknem zaklętym w liściu, w płatku śniegu, urodą sadzawki, orła, dziecka, chmury, gwiazdy, róży, tęczy… i czarem miłosnego spojrzenia. Policz to jako pierwszy dar.
• Czy jesteś głuchy? Czy nie usłyszysz, kiedy zapłacze lub roześmieje się niemowlę? Usłyszysz. 24 tysiące maleńkich rzęsek, jakie wbudowałem w każde z Twoich uszu, przenoszą drgania dźwięków, odpowiadając na szum wiatru w drzewach, (…) majestat operowego śpiewu, śmiech bawiących się dzieci… i na słowa: kocham cię. Policz to jako następny dar.
• Czy jesteś niemy? Czy Twoje wargi poruszają się tylko po to, by wypluć ślinę? Nie. Potrafisz mówić, czego nie potrafią żadne inne z moich stworzeń. Twoje słowa mogą uspokoić rozgniewanych, podnieść na duchu przygnębionych, pobudzić do działania zniechęconych, pocieszyć nieszczęśliwych, ogrzać samotnych, pochwalić prawych, dodać odwagi pokonanym, pouczyć niewiedzących… i możesz powiedzieć: kocham cię. Policz to jako kolejny dar. 
• Czy jesteś sparaliżowany? Czy nie możesz się poruszać? Nie. Poruszasz się. Nie jesteś drzewem przykutym do miejsca, opierającym się wichurze i nieprzychylnemu światu. Możesz się wyginać, biegać, tańczyć i pracować, albowiem w Twoim ciele umieściłem złożony układ mięśni, kości, nerwów; wszystkie one współdziałają, by wykonywać Twoje rozkazy. Policz ten kolejny dar.
• Czy jesteś nie kochany i sam nie kochasz? Czy dniem i nocą dręczy Cię samotność? Nie. Dość. Albowiem teraz poznałeś już tajemnicę miłości: że aby otrzymać miłość, musisz ją dawać, (…) Kochanie po to, by uzyskać spełnienie, zadowolenie lub by się pysznić tym, że kochasz, nie jest miłością. Miłość jest darem, za który nie żąda się niczego w zamian. (…) Policz następny dar. 
• Czy Twoje serce jest porażone? Czy broczy krwią i wytęża się, by utrzymać Cię przy życiu? Nie. Dotknij piersi i poczuj jego rytm, poczuj, jak pulsuje, (…) kiedy śpisz i kiedy czuwasz, pompując krew przez około 100 tysięcy kilometrów żył, tętnic i naczynek. Człowiek nigdy nie stworzył takiego urządzenia. Policz ów następny dar. 
• Czy Twoja skóra jest chora? Czy ludzie odwracają się z odrazą, kiedy się zbliżasz? Nie. Twoja skóra jest czysta, to cud natury, wymaga tylko, abyś ją pielęgnował mydłem, olejkami, szczotką. Z czasem wszelka stal matowieje i rdzewieje, ale nie Twoja skóra. W końcu zużyją się najtwardsze metale, ale nie ta żywa powłoka,w którą Cię odziałem. Stale się odnawia, nowe komórki zastępują stare, podobnie jak teraz nowy Ty zastępujesz starego. Policz kolejny dar.
•  Czy Twoje płuca są zanieczyszczone? Czy oddech życia z trudem wpływa do Twego ciała? Nie. Twoje bramy życia stale Ci służą, nawet w najbardziej zatrutym przez Ciebie środowisku; 600 milionów pęcherzyków nieprzerwanie filtruje życiodajny tlen, zarazem usuwając z ciała niszczące gazy. Policz więc następny dar.
• Czy Twoja krew jest zatruta? Czy zmieszana jest z wodą i ropą? Nie. Twoje 5 litrów krwi zawiera 22 tryliony krwinek, a każda krwinka miliony cząsteczek (…) W każdej sekundzie 2 miliony krwinek obumierają i zastępowane są 2 milionami nowych w procesie zmartwychwstania, który trwa od Twoich pierwszych narodzin. Policz ten następny dar. 
• Czy Twój umysł jest słaby? Czy już nie myślisz samodzielnie? Nie. Twój mózg jest najbardziej złożoną strukturą we wszechświecie. (…) Abyś mógł zapamiętać każde wrażenie, każdy dźwięk, smak, zapach, ruch, jakich doświadczyłeś od dnia swoich narodzin, umieściłem w komórkach mózgu ponad miliard bilionów cząsteczek białka. Zapisane są w nich wszystkie wydarzenia Twojego życia, które czekają tylko, byś je sobie przypomniał. Aby umożliwić mózgowi kontrolę nad ciałem, wyposażyłem go w miliony receptorów: bólowych, dotyku i ciepła. Żaden skarbiec złota nie jest lepiej strzeżony od Ciebie. Jesteś moim najdoskonalszym dziełem.
• Czy jesteś nędzarzem? Czy nie ma złota i srebra w Twojej sakiewce? Nie. Jesteś bogaczem! Dopiero co zliczyliśmy wspólnie Twoje bogactwa. Przestudiuj listę. Policz je raz jeszcze. Podlicz swoje aktywa.